skvr06156030
Etelä-Savo — Joroinen
Kinnunen, A.
1884
Jos lehmä männöö jäläk' mualleen, |
||||
niin ku(n) sitä juohtaa taka'sin1 2 edell. sanaa alleviivattu. niin pit̄ää lähtee sieltä jo
inno'ssaan,
hammasta purren, niin että nyt se_un viim̄enen kerta, kun minä sinuva
juohan. Ja
siitte ku(n) suap kot̄ii(n)sa, niin pit̄ää männä tup̄aan ja
keikahtoo
perä-
penkille ja lyyv̄ä päre puukko, tahi minkä veite(n) hyvää(n)sä suap
kuapa'sseeks',
niin yl̄äälle kun ylettää, ja san̄oo' oikein luonnossaan: |
||||
3 | Kestäthän, perkele, tuossa! | |||
1
2 edell. sanaa alleviivattu. |